دیوان شمس/پیش کش آن شاه شکرخانه را
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (پیش کش آن شاه شکرخانه را) از مولوی |
' |
پیش کش آن شاه شکرخانه را | آن گهر روشن دردانه را | |
آن شه فرخ رخ بیمثل را | آن مه دریادل جانانه را | |
روح دهد مرده پوسیده را | مهر دهد سینه بیگانه را | |
دامن هر خار پر از گل کند | عقل دهد کله دیوانه را | |
در خرد طفل دوروزه نهد | آنچ نباشد دل فرزانه را | |
طفل کی باشد تو مگر منکری | عربده استن حنانه را | |
مست شوی و شه مستان شوی | چونک بگرداند پیمانه را | |
بیخودم و مست و پراکنده مغز | ور نه نکو گویم افسانه را | |
با همه بشنو که بباید شنود | قصه شیرین غریبانه را | |
بشکند آن روی دل ماه را | بشکند آن زلف دو صد شانه را | |
قصه آن چشم کی یارد گزارد | ساحر ساحرکش فتانه را | |
بیند چشمش که چه خواهد شدن | تا ابد او بیند پیشانه را | |
راز مگو رو عجمی ساز خویش | یاد کن آن خواجه علیانه را |