دیوان شمس/من که حیران ز ملاقات توام
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (من که حیران ز ملاقات توام) از مولوی |
' |
من که حیران ز ملاقات توام | چون خیالی ز خیالات توام | |
به مراعات کنی دلجویی | اه که بیدل ز مراعات توام | |
ذات من نقش صفات خوش توست | من مگر خود صفت ذات توام | |
گر کرامات ببخشد کرمت | مو به مو لطف و کرامات توام | |
نقش و اندیشه من از دم توست | گویی الفاظ و عبارات توام | |
گاه شه بودم و گاهت بنده | این زمان هر دو نیم مات توام | |
دل زجاج آمد و نورت مصباح | من بیدل شده مشکات توام | |
ای مهندس که تو را لوحم و خاک | چون رقم محو تو و اثبات توام | |
چه کنم ذکر که من ذکر توام | چه کنم رای که رایات توام | |
سنریهم شد و فی انفسهم | هم توام خوان که ز آیات توام |