دیوان شمس/مست توام نه از می و نه از کوکنار
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (مست توام نه از می و نه از کوکنار) از مولوی |
' |
مست توام نه از می و نه از کوکنار | وقت کنارست بیا گو کنار | |
برجه مستانه کناری بگیر | چون شجر و باد به وقت بهار | |
شاخ تر از باد کناری چو یافت | رقص درآمد چو من بیقرار | |
این خبر افتاد به خوبان غیب | تا برسیدند هزاران نگار | |
لاله رخ افروخته از که رسید | سنبله پا به گل از مرغزار | |
سوسن با تیغ و سمن با سپر | سبزه پیادست و گل تر سوار | |
فندق و خشخاش به دست آمده | نعنع و حلبو به لب جویبار | |
جدول هر گونه حویجی جدا | تا مددی یابد از یار یار | |
کرده دکانها همه حلواییان | پرشکر و فستق از بهر کار | |
میوه فروشان همه با طبلها | بر سر هر پشته فشانده ثمار | |
لیک ز گل گوی که همرنگ اوست | جمله ز بو گو که پریست یار | |
بلبل و قمری و دو صد نوع مرغ | جانب باغ آمده قادم یزار | |
میزندم نرگس چشمک خموش | خطبه مرغان چمن گوش دار |