دیوان شمس/لولیکان توییم در بگشا ای صنم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (لولیکان توییم در بگشا ای صنم) از مولوی |
' |
لولیکان توییم در بگشا ای صنم | لولیکان را دمی بار ده ای محتشم | |
ای تو امان جهان ای تو جهان را چو جان | ای شده خندان دهان از کرمت دم به دم | |
امن دو عالم تویی گوهر آدم تویی | هین که رسید از حبش بر سر کوی حشم | |
چون برسد کوس تو کمتر جاسوس تو | گردد هر لولیی صاحب طبل و علم | |
رایت نصرت فرست لشکر عشرت فرست | تا که ز شادی ما جان نبرد هیچ غم | |
تیغ عرب برکنیم بر سر ترکان زنیم | چون لطفت برکشد بر خط لولی رقم | |
خوف مهل در میان بانگ بزن کالامان | عشرت با خوف جان راست نیاید به هم | |
مهر برآور به جوش وز دل چنگ آن خروش | پر کن از عیش گوش پر کن از می شکم | |
تا سوی تبریز جان جانب شمس الزمان | آید صافی روان گوید ای من منم |