دیوان شمس/طوبی لمن آواه سر فاده
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (طوبی لمن آواه سر فاده) از مولوی |
' |
طوبی لمن آواه سر فاده | سکن الفاد بعشقه و وداده | |
نفس الکریم کمریم و فاده | شبه المسیح و صدره کمهاده | |
اذن الفاد لکی یبوح بسره | شرح الصدور کرامه لعباده | |
رحم القلوب بفتحها و فتوحها | قهر النفوس سیاسه لجهاده | |
کشف الغطاء و لا انتظار و لا نسا | فرح السعید تانسا بعتاده | |
عشقوا لرأیه ربهم و تعلقوا | و العرش یخضع حالهم بعماده | |
و صلوا الی نظر الحبیب بفضله | و الحق ارشدهم بحسن رشاده | |
القوم معشوقون فی اوصافهم | و الحق عاشقهم علی افراده | |
حار العقول به عاشقیه تحیرا | کیف العقول به معشقیه فناده | |
لا تنکرن و لا تکن متصرفا | بالعقل فی هذا و خف لکیاده | |
فالامر اعظم من تصرف حکمنا | و الود بالجبار من اعقاده | |
ملک البصیره من ممالک شیخنا | یعطی و یمنع ما یشا بمراده | |
ما غاب من قلبی شعاشع خده | لا تشمتوا بصدوده و بعاده | |
شمس المصیف اذا نی بغروبه | ما غاب حر الشمس من عباده | |
تبریز جل به شمس دین سیدی | ما اکرم المولی بکثر رماده |