دیوان شمس/سوخت یکی جهان به غم آتش غم پدید نی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (سوخت یکی جهان به غم آتش غم پدید نی) از مولوی |
' |
سوخت یکی جهان به غم آتش غم پدید نی | صورت این طلسم را هیچ کسی بدید نی | |
میکشدم به هر طرف قوت کهربای او | ای عجبا بدید کس آنک مرا کشید نی | |
هست سماع چنگ نی هست شراب رنگ نی | صد قدح است بر قدح آنک قدح چشید نی | |
عشق قرابه باز و من در کف او چو شیشهای | شیشه شکست زیر پا پای کسی خلید نی | |
در قدم روندگان شیخ و مرید بیعدد | در نفس یگانگی شیخ نه و مرید نی | |
آنک میان مردمان شهره شد و حدیث شد | سایه بایزید بد مایه بایزید نی | |
مژده دهید عاشقان عید وصال می رسد | ز آنک ندید هیچ کس خود رمضان و عید نی |