دیوان شمس/ز میخانه دگربار این چه بویست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (ز میخانه دگربار این چه بویست) از مولوی |
' |
ز میخانه دگربار این چه بویست | دگربار این چه شور و گفت و گویست | |
جهان بگرفت ارواح مجرد | زمین و آسمان پرهای و هویست | |
بیا ای عشق این می از چه خمست | اشارت کن خرابات از چه سویست | |
چه میگویم اشارت چیست کاین جا | نگنجد فکرتی کان همچو مویست | |
نیاید در نظر آن سر یک تو | که در فکر آنچ آید چارتویست | |
چو ز اندیشه به گفت آید چه گویم | که خانه کنده و رسوای کویست | |
ز رسوایی به بحر دل رود باز | که دل بحرست و گفتنها چو جویست | |
خزینه دار گوهر بحر بدخوست | که آب جو و چه تن جامه شویست |