دیوان شمس/جمع مکن تو برف را بر خود تا که نفسری

'

دیوان شمس (غزلیات) (جمع مکن تو برف را بر خود تا که نفسری) از مولوی

'

جمع مکن تو برف را بر خود تا که نفسری		برف تو بفسراندت گر تو تنور آذری
آنک نجوشد او به خود جوش تو را تبه کند		و آنک ندارد آذری ناید از او برادری
فربهیش به دست جو غره مشو به پشم او		آن سر و سبلتش مبین جان وی است لاغری
گر خوشی است این نوا برجه و گرم پیش آ		سر تو چنین چنین مکن مشنو سست و سرسری