دیوان شمس/به حارسان نکوروی من خطاب کنید
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (به حارسان نکوروی من خطاب کنید) از مولوی |
' |
به حارسان نکوروی من خطاب کنید | که چشم بد را از یوسفان به خواب کنید | |
گهی به خاطر بیگانگان سال دهید | گهی دل همه را سخره جواب کنید | |
و چون شدند همه سخره سال و جواب | شما به خلوت ساغر پر از شراب کنید | |
دلی که نیست در اندیشه سال و جواب | وی آفتاب جهان شد بدو شتاب کنید | |
زنید خاک به چشمی که باد در سر اوست | دو چشم آتشی حاسدان پرآب کنید | |
از آن که هر که جز این آب زندگی باشد | سراب مرگ بود پشت بر سراب کنید | |
چو زندگی ابد هست اندر آب حیات | به ترک عمر به صد رنگ شیخ و شاب کنید | |
گداز عاشق در تاب عشق کی ماند | به خدمتی که شما از پی ثواب کنید | |
چو کف جود و سخاوت به لطف بگشاید | نشاید این که شما قصه سحاب کنید | |
وگر ز تن حشم زنگبار خون آرد | سپاه قیصر رومی شما حراب کنید | |
به یک نظر چو بکرد او جهان جان معمور | چرا چو جغد حدیث تن خراب کنید | |
که صد هزار اسیرند پیش زنگ از روم | مخنثی چه بود فک آن رقاب کنید | |
لوای دولت مخدوم شمس دین آمد | گروه بازصفت قصد آن جناب کنید |