دیوان شمس/ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی) از مولوی |
' |
ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی | زیرا به ادب یابی آن چیز که میگویی | |
حاشا که چنان سودا یابند بدین صفرا | هیهات چنان رویی یابند به بیرویی | |
در عین نظر بنشین چون مردمک دیده | در خویش بجو ای دل آن چیز که میجویی | |
بگریز ز همسایه گر سایه نمیخواهی | در خود منگر زیرا در دیده خود مویی | |
گر غرقه دریایی این خاک چه پیمایی | ور بر لب دریایی چون روی نمیشویی |