دیوان شمس/اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور) از مولوی |
' |
اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور | ز دست یار آتشروی عالم سوز زیبا خور | |
نمیشاید که چون برقی به هر دم خرمنی سوزی | مثال کشت کوهستان همه شربت ز بالا خور | |
اگر خواهی که چون مجنون حجاب عقل بردری | ز دست عشق پابرجا شراب آن جا ز بیجا خور | |
اگر دلتنگ و بدرنگی به زیر گلبنش بنشین | وگر مخمور و مغموری از این بگزیده صهبا خور | |
گریزانست این ساقی از این مستان ناموسی | اگر اوباش و قلاشی مخور پنهان و پیدا خور | |
حریفان گر همیخواهی چو بسطامی و چون کرخی | مخور باده در این گلخن بر آن سقف معلا خور | |
برو گر کارکی داری به کار خویشتن بنشین | چو بر یوسف نهای مجنون غم نان زلیخا خور | |
کسی دکان کند ویران که بطال جهان باشد | چو نربودست سیلابت تو آب از مشک سقا خور | |
بگرد دیگ این دنیا چو کفلیز ار همیگردی | برون رو ای سیه کاسه مخور حمرا و حلوا خور | |
در این بازار ای مجنون چو منبل گرد تن پرخون | چو در شاهد طمع کردی برو شمشیر لالا خور | |
اگر مشتاق اشراقات شمس الدین تبریزی | شراب صبر و تقوا را تو بیاکراه و صفرا خور |