دیوان بیدل شیرازی/ زخم تن

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
دور جهان زخم تن
از بیدل شیرازی
'
دیوان بیدل شیرازی


صبح عید است بیا در برم ای جان جهان عیدی ما ز لبت بوسی و عیدی تو جان
تو و آن تنگ شکر خسرو جان شیرین سر سوداست گرت بوسه بده جان بستان
جگر سوختگانرا لب لعلت کوثر خاطر غمزدگانرا رخ ماهت رضوان
هست پیدا ز رخت شعلۀ طور سینا هست پنهان به لبت چشمۀ آب حیوان
شهد یا قطره می لعل بود یا که لبست پسته یا غنچه و خال، تنگ شکر یا که دهان
نرگست خون دلم ریخت به ابرو و مژه جنگ با ترک چو افتاد به تیر است و کمان
تیر کز شصت تو زخم تن ما را مرهم زهر کز دست تو درد دل ما را درمان
دل دیوانۀ ما را سر زلفت زنجیر سر سودائی ما را غم عشقت سامان
عاشق روی تو نه طالب نامست و نه ننگ هر که سودای تواش بی خبر از سود و زیان
جان نثار قدم و ماحضر از خون جگر منظر چشم منت جای گرامی مهمان
زنده سازی و کشی خلق ز لب شیرینت دل طپان در بر بیدل که چه آید فرمان

***