دیوان بیدل شیرازی/ روز جوانی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
گلشن فردوس | روز جوانی از بیدل شیرازی |
' |
دیوان بیدل شیرازی |
تو ماهروی ز بس سست عهد و سخت گمانی | ره وفا نسپاری و طریق مهر ندانی | |
تفاوتی نکند میل خاطری که مرا هست | گرم به خشم برانی ورم ز لطف بخوانی | |
اگر تو تلخ بگوئی کسی ترش ننشیند | که چون به حرف درآئی ز لب شکر بفشانی | |
به لفظ راست نیاید بیان معنی حسنت | که لفظ اندک و بسیار در تو هست معانی | |
چسان ز خلق توان کرد سر عشق تو پنهان | گه فاش سازد حسن تو رازهای نهانی | |
اگر ز عشق جمالت هزار پرده بپوشند | چو پرده بفکنی از روی پرده ها بدرانی | |
اگر به تیغ ملامت کشند خلق جهانم | دل از تو باز نگیرم که مأورای جهانی | |
گمان کنند خلایق که آفتاب گرفته است | بر آفتاب رخت زلف عنبرین چو فشانی | |
نسیم سنبل مویت به عالمی نفروشم | چرا که قوت قلبی مرا و راحت جانی | |
ز برق آه بسوزم تمام روی زمین را | گرم به بر ننشینی و این شرر ننشانی | |
پیام بیدل مسکین به آن جوان که رساند | که مشکند دل پیران به شکر روز جوانی |
***