دیوان بیدل شیرازی/ خانۀ دین

کنگرۀ لامکان

خانۀ دین
از بیدل شیرازی

گرد فتنه

زین خاکدان چو حضرت خیرالبشر گذشت		چرخ آنقدر گریست که آبش ز سر گذشت
شیر خدا به سلسله وز گاو سامری		بنگر چها به فاطمه بعد از پدر گذشت
چشم جهان ندیده و نشنیده گوش دهر		بر عترت نبی ستمی کز عمر گذشت
اول بنای خانۀ دین را خراب کرد		وانگه شرار کفرش از افلاک بر گذشت
افروخت آتشی به در خانۀ علی		کز سینۀ رسول خدا آن شرر گذشت
وانگاه زد به پهلوی زهرا ز کینه در		آن سان که از جهان به همان صدمه درگذشت
بر اهل بیت طاهره زان زادۀ زنا		گویم هر آنچه بیش از آن بیشتر گذشت
چشم علی پر آب و دل مصطفی کباب		در حیرتم چها پیشتر و پیشتر گذشت
شد کشته در ثقیفه ز کید عمر حسین		در کربلا شهادت آن شاه اگر گذشت
آل علی به ناله و فریاد از عمر		تا روز حشر فاطمه را داد از عمر

***

منوی ناوبری