دیوان بیدل شیرازی/ خارا شکاف
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
سنبل تر | خارا شکاف از بیدل شیرازی |
' |
دیوان بیدل شیرازی |
عارض نیکوی تست آینۀ جان | خلق همه صورت و تو معنیی انسان | |
ما بتو مستغرق و تو فارغی از ما | ما به تو مستانس وز ما تو گریزان | |
جلوۀ روی تو برد دل ز زلیخا | وان همه افسانه بود یوسف کنعان | |
لعل لب تست زیر زلف شبه رنگ | یا ظلماتست و خضر و چشمۀ حیوان | |
در همه عالم به هیچ کس نگذارند | خاطر مجموع آن دو زلف پریشان | |
نسبت رویت به برگ گل نتوان داد | سیب درختان کجا و سیب زنخدان | |
گر همه روئینه تن ز پای در آرد | ترک کماندار تو به ابرو و مژگان | |
تیر تو خارا شکاف و بیدل مسکین | سینه چو پرویزنش ز ناوک خوبان |
***