دیوان بیدل شیرازی/نقشی ز وجود
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
کعبهٔ اهل حقیقت | نقشی ز وجود از بیدل شیرازی |
حسن و بها |
دیوان بیدل شیرازی |
خون ریختن عشاق را کز آن نبود باکش | ببریده قبایی بود بر قامت چالاکش | |
مرهم نپذیرد زخم گر دست قوی بازوست | چون کارگر آمد زهر سودی نه ز تریاکش | |
برداشت ز پایم بند وز خشم به خاک افکند | هر صید ضعیفی نیست چون قابل فتراکش | |
شد خاک تنم از شوق در رهگذر آن شوخ | شاید که گذار افتد از ناز بر آن خاکش | |
هوش از سر عالم برد هندوی فسون سازش | خون دل مردم خورد لعل لب ضحاکش | |
مشکل که به جا ماند نقشی ز وجود ما | زین شعله که جا دادیم در سینۀ صد چاکش | |
پیداست که خواهد سوخت آخر همه خرمن را | آتش که نهان داری در تودۀ خاشاکش | |
آنرا که به گردش جام وز وصل نگاری کام | هست ایمنی از ایّام وز گردش افلاکش | |
بیدل که به لب آمد جانش ز غم هجران | جامی دو لبالب ده زان آب طربناکش |
***