دیوان بیدل شیرازی/ســزای مهــربانیهــا
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جــای عشــق | ســــزای مهـــربانیــــها از بیدل شیرازی |
شرارۀ آه |
دیوان بیدل شیرازی |
به دستان دل ز دســتم برد زلف دلستـان آخر | نبردم با دلیـــریها ز دســـت عشـــق جان آخر | |
نخست از داستــان عشق مجنون در عجب بودم | به گیتی همچو مجنون قصّه ام شد داستان آخر | |
مرا کز عقـل بر پای فلــک زنجیــر می بسـتم | به زنجیـــر ســـر زلف بتی بســت آسمان آخر | |
مرا کز صومعــه هرگـــز قــدم ننهادمی بیــرون | ز دور آسمــــان آمد مکـــان دیر مغــــان آخر | |
مرا کز زهد خصمی بود در گیتی به میخواران | مثل گشتم به میخواری و رندی در جهان آخر | |
نبـــودم با نکویــان الفـــتی تا داشتـــم هـــوشی | نگـــاه چشـــم مستی برد هوشـــم ناگهـــان آخر | |
نبستم دل به خط و خال خوبان تا جوان بودم | به پیری عشــق بگرفت از کف عقلم عنان آخر | |
به جـــای سجّــــه از زلف بتی زنار افکنــــدم | بمن نگذاشــت عشقش از مسلمـــانی نشـــان آخر | |
به یاد قدّ چـــون تیرش کمان شد گر قدم شاید | که گیرد تیر را در بر به کوششها کمان آخر | |
به یک جــانب کمنـد زلف و یکسو خنجر مژگان | چســان جــان میتواند برد دل از آن میان آخر | |
بود پیــدا ز نور سینــه ام کیــن آتش پنهـــان | ســرایت میکنـــد از دل به جـــان ناتــوان آخر | |
کشید از جور تیغ کین به قتل بیدل مسکین | ســــزای مهـــربانیــــها مــه نا مهــــربان آخر |
***