دیوان بیدل شیرازی/تا به کی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
محبت | تا به کی از بیدل شیرازی |
شاه ولایت |
دیوان بیدل شیرازی |
خسروابیدل به ملک فارس بی جان تا به کی | تنگدل بی دوست اندر کنج زندان تا به کی | |
آنکه بودش از گل رویت چو بلبل صد نشاط | موکنان مویه کنان با آه و افغان تا به کی | |
آنکه بر سر بود از لطف تو تاج عزتش | چون یهودا خار از مشی یهودان تا به کی | |
آنکه بودش آبرو از خاکبوسی درت | دور از خاک درت با خاک یکسان تا به کی | |
آنکه بودش دل چو گل نشکفته از دیدار دوست | چاک چاکست سینه از پیکان عدوان تا به کی | |
آنکه بر دامان عدلت داشت دست اعتصام | پاره از ظلمست گریبانش به دامان تا به کی | |
دیوساری چند در ملک تو عامل گشته اند | دیو در ملک تو عامل ای سلیمان تا به کی | |
از بلیسی چند در شیراز یک آدم نماند | روضهٔ خلد برین ماوای شیطان تا به کی | |
متفق دیوی سه ریمن در فسا و ملک جم | نظم این ملک ای ملک زیشان پریشان تا به کی | |
کامران از آن میان ثعبان مردم خواره اند | خلقی آخر بی سبب در کام ثعبان تا به کی | |
گاو دفتر خای اندر صدر دفتر تا به چند | موش انبان خوار اندر جوف انبان تا به کی | |
گرگ گله کو شبان گوسفندان بهر چیست | دزد غارتگر امیر کاروانان تا به کی | |
جای مرغان خوش الحان خاصه در فصل بهار | شهر پر آشوب از غوغای ترکان تا به کی | |
تیره از گرد سپاهان چهرهٔ خورشید و ماه | تیره آخر چهرهٔ خورشید تابان تا به کی | |
باغبان گلشن شیراز گلخن تا به چند | جای گلخن اندرین صحن گلستان تا به کی | |
تنگ تر از چشم ترکان شد جهان بر فارسی | تنگ بر ایشان جهان خود ای جهانبان تا به کی | |
تیره گی برخلق رواست زین تیره رویان ازچه رو | تنگ برمردم جهان زین تنگ خلقان تا به کی | |
خانه بر دوشان صحراگرد و مسکینان کوی | صاحب تاج و کلاه و تخت و ایوان تا به کی | |
آخر این خر بندگان خوار خاکستر نشین | متکی بر متکای پادشاهان تا به کی | |
خاتم جم زینت انگشت دیوان تا به چند | تکیه گاه اهرمن تخت سلیمان تا به کی | |
فارس شد از لشکر ترکان تباه ای پادشاه | رستم لشکر شکن در زابلستان تا به کی | |
طعنه زن بر ملک جم زندان اسکندر چرا | بذله گو بر آب رکنی خاک کرمان تا به کی | |
دود ظلم از شرق تا غرب جهان یکسر گرفت | آفتاب معدلت اندر خراسان تا به کی | |
فارس را ویرانه کردی شاه ترک از من شنو | آخر این تخت سلیمان بی سلیمان تا به کی | |
عهد شاهنشاه اسلام و به غارت می برند | کافران پیوسته اموال مسلمان تا به کی | |
حاصل یک ساله مان هر ساله اندر نیم روز | پادشاها پایمال سم یکران تا به کی | |
سیل یاجوج دولت و ملک را ز بنیادش بکند | ای سکندر ملک بی بنیاد در ایران تا به کی | |
دود ظلم ناکسان تا چند باشد آشکار | آفتاب عدل شاهنشاه پنهان تا به کی | |
تیر دشمن دوز تو در حبس ترکش تا به چند | تیغ عالم سوز تو شمع شبستان تا به کی | |
تیر از ترکش برآور تیغ بر کش از غلاف | سر بیفکن خصم را با خصم احسان تا به کی | |
شرم بادت زآنچه میگویی که باشد جای شرم | شکوه در دوران شهبیدل ز دوران تا به کی |
***