دیوان بیدل شیرازی/اهل وفاق

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
شیرازه بند اهل وفاق
از بیدل شیرازی
نكته های دقیق
دیوان بیدل شیرازی


اگر تو عهد شكستی خلاف اهل وفاق مرا درست بود با تو همچنان میثاق
گشاده تیر تو و ما گشاده ایم صدور كشیده تیغ تو و ما كشیده ایم اعناق
به كیش عشق نباشد كه دیده گرداند هزار تیرش اگر میزنند بر احداق
مگر دو دیده بدوزندش از جفا ور نه ز شوق باز نگیرد نظر ز تو مشتاق
چه باك عاقبت ار خون ما بخواهی ریخت كه از نخست گفته اند ترك سر عشاق
اگر تو كوه نهی بر دلی نگردد بار وگر تو جان طلبی از كسی نباشد شاق
شبی درازتر از روز محشر باید كه با تو شرح دهم قصه های روز فراق
بیان كنند مرا دیدگان جراحت دل كه جای اشك روانست خون دل زآماق
به این جمال نزاده است مادر گیتی كه در جهان همه را جفت است و روی تو طاق
به ضرب تیغ گرفتند گر شهان اقلیم تراست خسروی عالمی به استحقاق
نیامده است و نیاید به قرنها دیگر چو شعر بیدل و حسن تو در همه آفاق

***