دیوان بیدل شیرازی/شیراز
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
همسفر | شیــــــــراز از بیدل شیرازی |
کشتهٔ تیغ |
دیوان بیدل شیرازی |
عید است و جهان ز نو جوان است | هر جا دلیســـــــت شــــــادمان اســت | |
عالــــم همـــه تازه خـــاصّه شیــــــــراز | کـــز سبــــزه بهشــــت جاودان است | |
ســــاری در باغ بـــذله ســــنج اســـت | بلبــــل بر شـــــاخ نغمه خوان اسـت | |
جان بخــــــــش نســــــــیم صبحـــــــگاهی | زآنســــان که شــــمیم دلســـتان است | |
هم ســـــــرو به باغ پای کـــوب است | هم ســــبزه به راغ کف زنان است | |
از بس گل و ســـبزه کوه و صــحرا | غیــــرت ده باغ و بوســـــتان اســت | |
عیــــــــد آمــــد و برد غـــم ز دلــــــها | هـــر جا که دلیســـت شــادمان است | |
مــــا را نبــــــــود به عیـــــد کـــــــاری | دیــــــدار تو عیــــــد عاشـــقان اسـت | |
خـــــــــــرّم دل مــا از آن جــــــــــمالت | کــز وی خـــــــرّم همــه جهان است | |
فرمــــــان ده مــــلک جــــــــم که رویـش | رخشــــــنده چو ماه آسمـــــــــان است | |
هم او به شــــــــهر بنـــــد دلهاست | هم مـــــاه بر آسمـــــــان جان است | |
بیدل که کمینـــــــــه بنــــــــــدۀ اوســــــت | بر تاجــــــــــوران خدایــــــــگان است |
***