دیوان بیدل شیرازی/جــای عشــق
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
شــب قــدر | جای عشــق از بیدل شیرازی |
ســزای مهــربانیهــا |
دیوان بیدل شیرازی |
نـــدارم طـــاقـــت جـــور تــو دیگــــر | جفــــــا تا کـــی کنـــــی الله اکبر | |
مرا صبــــری کـــه برد از یاد ایوب | تــرا خویـی که صد رحمت به آذر | |
وجـــــودم خـــاک شــد در رهــــگذارت | کـــه تا بو پا نهی روزیم بر سر | |
مرا آن نخــــل قد بهتــــر ز طـــوبی | تـرا آن لعـــل لب خوشتر ز کوثر | |
بســـی صـــورت به خــاطر نقش بستم | به این خوبـــی نمیگـــــردد مصّــور | |
دلم شــد جای عشــق و این عجب بین | که آن دریـــا و این از قطره کمتر | |
مرا جان بر لب از هجران چه حاصل | که با لعـــل لبـــش شســـتم ز کوثر | |
کجــــا جــــان میتوانـــــد برد بیـــرون | ز بحـــــر بیکــــران هرگــز شناور | |
به عمــــری در طلب هر ســــو دویدم | وصـــــــــال او نمیگــــردد میسّــــر | |
مرا چشـــمی است همچـــو چشـم خفاش | مر او را روی چون خورشید انور | |
تو خـــود هستی حجــــاب خویش بیدل | وگـــر نه خود حجابی نیست بر خور |
***