دانشگاه فارابی

دانشگاه فارابی در سال ۱۳۵۶ در سپاهان (اصفهان) به وسیله شهبانو فرح پهلوی گشوده شد. هدف از ایجاد دانشگاه فارابی، نگهداری و گسترش فرهنگ ایرانی و آشنایی ایرانیان با دیگر فرهنگ‌های گیتی بود. برنامه آموزشی این دانشگاه در سه سطح دیپلم‌های ویژه، لیسانس، فوق لیسانس می بود. در این دانشگاه، دانشجویان گذشته از رشته تخصصی و آموزشی خود با پایه‌های علوم انسانی و فلفسه و ادب آشنایی پیدا می کردند. رشته‌های شانزده گانه دانشگاه در شهرهای دیگر ایران چون اسپهبان، یزد، همدان درس داده می شد. در شهر سپاهان و در پردیس رشته‌های بازسازی و ترمیم اشیا، شهرسازی و بازسازی شهرهای قدیمی بنیان شده بود.

برای جای دانشگاه، خانه‌های قدیمی و کهنه خریداری شد و پس از بازسازی، کلاس‌های دانشگاه در آن بر پا شد. این کار از دو سوی مفید بود. نخست این که خانه‌های قدیمی بازسازی شدند و از بین رفتن آنها جلوگیری شد. دوم این که با این کار جلوگیری از ساختن بناهای نوین و نامناسب در میان بافت قدیمی شهر شد که چهره سپاهان را خدشه دار می کرد. دانشگاه فارابی در جای خانه شخصی به نام "حقیقی " در جلفای سپاهان قرار داشت. درسپاهان بیش از دویست خانه با شکوه قدیمی وجود داشت و خانه حقیقی یکی از این خانه بود. در زمستان نشین خانه که در دست دانشگاه فارابی بود یکی از پردیس‌های دانشگاه قرار داشت. ساختمان قدیمی و اعیانی بود و سبک معماری دوره صفویه را نشان می داد.