خواجوی کرمانی (غزلیات)/که میرود که پیامم به شهریار رساند
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (که میرود که پیامم به شهریار رساند) از خواجوی کرمانی |
' |
که میرود که پیامم به شهریار رساند | حدیث بندهی مخلص بشهریار رساند | |
درود دیدهی گوهر نثار لعل فشانم | بدان عقیق گهر پوش آبدار رساند | |
دعا و خدمت میخوارگان بوقت صبوحی | بدان دو نرگس میگون پرخمار رساند | |
ز راه لطف بجز باد نوبهار که باشد | که حال بلبل بیدل بنوبهار رساند | |
اگر بنامه غم روزگار باز نمایم | کسی که نامه رساند بروزگار رساند | |
هوا گرفتم و جانرا بدست آه سپردم | ببوی آنکه چو بادش بدان دیار رساند | |
تنم ز ضعف چنان شد که بادش ار برباید | بیک نفس بسر کوی آن نگار رساند | |
ولی بمنزل یاران نسیم باد بهاران | گمان مبر که ز خاکم بجز غبار رساند | |
مگر برید صبا اشتیاق نامهی خواجو | بکوی یار کند منزل و بیار رساند |