خواجوی کرمانی (غزلیات)/پیه سوز چشم من سرشمع ایوان تو باد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (پیه سوز چشم من سرشمع ایوان تو باد) از خواجوی کرمانی |
' |
پیه سوز چشم من سرشمع ایوان تو باد | جان من پروانهی شمع شبستان تو باد | |
هر پریشانی که آید روز و شب در کار من | از سر زلف دلاویز پریشان تو باد | |
مرغ دل کو طائر بستانسرای عشق شد | همدم بلبل نوایان گلستان تو باد | |
جان سرمستت که گشت از صافی وصلت خراب | بی نصیب از دردی دلگیر هجران تو باد | |
سرمهی چشم جهان بین من خاکی نهاد | از غبار رهنورد باد جولان تو باد | |
تا بود گوی کواکب در خم چوگان چرخ | گوی دلها در خم زلف چو چوگان تو باد | |
ای رخ بستان فروزت لاله برگ باغ حسن | عندلیب باغ جان مرغ خوش الحان تو باد | |
آنکه همچون لاله از مهرش دل پرخون بسوخت | سایه پرورد سهی سرو خرامان تو باد | |
هرکه چون خواجو صف آرای سپاه بیخودیست | چشم خون افشان او سقای میدان تو باد |