خواجوی کرمانی (غزلیات)/همرهان رفتند و ما را در سفر بگذاشتند

'

خواجوی کرمانی (غزلیات) (همرهان رفتند و ما را در سفر بگذاشتند) از خواجوی کرمانی

'

همرهان رفتند و ما را در سفر بگذاشتند		از خبر رفتیم و ما را بیخبر بگذاشتند
بر میان از مو کمر بستند و این شوریده را		همچو موی آشفته بر کوه و کمر بگذاشتند
بر سر راه اوفتادم تا ز من بر نگذرند		همچو خاک ره مرا بر رهگذر بگذاشتند
شمع را در آتش و سوز جگر بگداختند		طوطی شیرین سخن را بی شکر بگذاشتند
بلبل شوریده دلرا از چمن کردند دور		طوطی شیرین سخن را بی شکر بگذاشتند
پیشتر رفتیم و ما را نیشتر بر جان زدند		وینچنین با ریش و زخم نیشتر بگذاشتند
بی غباری از چه ما را خاک راه انگاشتند		بی خطایی از چه ما را در خطر بگذاشتند
کار خواجو زیر و بالا بود چون دور فلک		کار او را بین که چون زیر و زبر بگذاشتند