خواجوی کرمانی (غزلیات)/مرا ز هجر تو امید زندگانی کو
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (مرا ز هجر تو امید زندگانی کو) از خواجوی کرمانی |
' |
مرا ز هجر تو امید زندگانی کو | در آرزوی توام لذت جوانی کو | |
اگر نه عمر منی رسم بیوفایی چیست | و گر زمانه نی شرط مهربانی کو | |
میان بادیهی غم ز تشنگی مردم | زلال مشربهی عذب شادمانی کو | |
ز جام لعل سمن عارضان سیمین بر | می مروق نوشین ارغوانی کو | |
درون مصطبه در جسم جام مینایی | ز دست یار سبک روح روح ثانی کو | |
میست کاب حیاتست در سیاهی شب | چو خضر وقت توئی آب زندگانی کو | |
وجود خاکی ما پیش از آنکه کوزه کنند | بگوی فاش که آن کوزهی نهانی کو | |
گرفت این شب دیجورم از ستاره ملال | فروغ شعشعهی شمع آسمانی کو | |
مگر ز درد دلم بسته شد رهش ور نی | طلیعهی نفس صبح کامرانی کو | |
صبا بگوی که تسکین جان آدم را | نسیم روضهی فردوس جاودانی کو | |
برون ز کون و مکانست گر چه پروازم | خروش شهپر طاوس لا مکانی کو | |
فتاده بر دو جهان پرتو تجلی دوست | صفیر بلبل بستان لن ترانی کو | |
چو بانگ و نالهی خواجو فتاده در ره عشق | غریو دمدمهی کوس کاروانی کو |