خاقانی (قطعات)/رفیقا شناسی که من ز اهل شروان
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خاقانی (قطعات) (رفیقا شناسی که من ز اهل شروان) از خاقانی |
' |
رفیقا شناسی که من ز اهل شروان | نه از بیم جان در شما میگریزم | |
خطایی نکردم بهحمدالله آنجا | که اینجا ز بیم خطا میگریزم | |
چه خوش گفت سالار موران که با جم | نکردم بدی زو چرا میگریزم | |
ز بهر فراغت سفر میگزینم | پی نزهت اندر فضا میگریزم | |
مرا زحمت صادر و وارد آنجا | عنا مینمود از عنا میگریزم | |
قضا هم ز داغ فراق عزیزان | دلم سوخت هم زان قضا میگریزم | |
دلی بودم از غم چو سیماب لرزان | چو سیماب از آن جابه جا میگریزم | |
به تبریز هم پایبند عیالم | از آن پای بند بلا میگریزم | |
ز تبریز چون سوی ارمن بیایم | هم از ظلمتی در ضیا میگریزم | |
نه سیل است طوفان نوح است ویحک | من از نوح طوفان سزا میگریزم | |
ز ارجیش ز انعام صدر ریاست | ز فرط حیا بر ملا میگریزم | |
چو سیمرغ از آشیان سلیمان | سوی کوه قاف از حیا میگریزم | |
همه الغریق الغریق است بانگم | که من غرقهام در شنا میگریزم | |
نمیخواستم رفت ز ارمن ولیکن | ز طوفان بیمنتها میگریزم | |
خجل سارم از بس نوا و نوالش | کنون زان نوال و نوا میگریزم | |
به فریادم از بس عطای شگرفش | علیالله زنان از عطا میگریزم | |
رئیسم ز سیل سخا کرد غرقه | چو موران ز سیل سخا میگریزم |