خاقانی (غزلیات)/ای رخ نورپاش تو پیشه گرفته دلبری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خاقانی (غزلیات) (ای رخ نورپاش تو پیشه گرفته دلبری) از خاقانی |
' |
ای رخ نورپاش تو پیشه گرفته دلبری | رونق آفتاب شد زان رخ همچو مشتری | |
ماهی و چون عیان شوی شمع هزار مجلسی | سروی و چون روان شوی شور هزار لشکری | |
طرهی تو به رغم من چون شب من به تیرگی | کیسهی من ز ناز تو چون لب تو به لاغری | |
گرچه سپید کاری است از همه روی کار تو | رو که قیامتی است هم زلف تو در سیهگری | |
از سرشک سوختم ز آن همه سوزم از درون | با همه آب ساختی ز آن همه آبی از تری | |
هم شکری تو هم نمک با تو چه نسبت آب را | چند به رغم دوستان دشمن خویش پروری | |
ابر زیان کار توست، ابر مکن دو چشم من | کفت آن به تو رسد زآنکه به چشم من دری | |
اشک مرا چو روی خود دار عزیز اگر تو را | در خورد آب و افتاب از پی ساز گازری | |
کنت تعاف نظرة من لحظات مقلتی | لست تخاف جمرة من ز فرات خاطری | |
سینهی خاقنی اگر پاک بشوئی از عنا | پیش خدایگان تو را بیش کند ثناگری |