حافظ (غزلیات)/زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | حافظ (غزلیات) (زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست) از حافظ |
' |
زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست | راه هزار چارهگر از چار سو ببست | |
تا عاشقان به بوی نسیمش دهند جان | بگشود نافهای و در آرزو ببست | |
شیدا از آن شدم که نگارم چو ماه نو | ابرو نمود و جلوهگری کرد و رو ببست | |
ساقی به چند رنگ مِی اندر پیاله ریخت؟ | این نقشها نِگر که چه خوش در کَدو ببست | |
یارب چه غمزه کرد صراحی؟ که خون خُم | با نعرههای قُلقُلش اندر گلو ببست | |
مطرب چه پرده ساخت؟ که در پرده سماع | بر اهل وجد و حال در هایوهو ببست | |
حافظ! هر آن که عشق نورزید و وصل خواست | اِحرام طُوف کعبهی دل بی وضو ببست |