حافظ (غزلیات)/در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | حافظ (غزلیات) (در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع) از حافظ |
' |
در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع | شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع | |
روز و شب خوابم نمیآید به چشم غم پرست | بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع | |
رشته صبرم به مقراض غمت ببریده شد | همچنان در آتش مهر تو سوزانم چو شمع | |
گر کمیت اشک گلگونم نبودی گرم رو | کی شدی روشن به گیتی راز پنهانم چو شمع | |
در میان آب و آتش همچنان سرگرم توست | این دل زار نزار اشک بارانم چو شمع | |
در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست | ور نه از دردت جهانی را بسوزانم چو شمع | |
بی جمال عالم آرای تو روزم چون شب است | با کمال عشق تو در عین نقصانم چو شمع | |
کوه صبرم نرم شد چون موم در دست غمت | تا در آب و آتش عشقت گدازانم چو شمع | |
همچو صبحم یک نفس باقیست با دیدار تو | چهره بنما دلبرا تا جان برافشانم چو شمع | |
سرفرازم کن شبی از وصل خود ای نازنین | تا منور گردد از دیدارت ایوانم چو شمع | |
آتش مهر تو را حافظ عجب در سر گرفت | آتش دل کی به آب دیده بنشانم چو شمع |