حافظ (غزلیات)/خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | حافظ (غزلیات) (خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز) از حافظ |
' |
خیز و در کاسه زر آب طربناک انداز | پیشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز | |
عاقبت منزل ما وادی خاموشان است | حالیا غلغله در گنبد افلاک انداز | |
چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است | بر رخ او نظر از آینه پاک انداز | |
به سر سبز تو ای سرو که گر خاک شوم | ناز از سر بنه و سایه بر این خاک انداز | |
دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست | از لب خود به شفاخانه تریاک انداز | |
ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد | آتشی از جگر جام در املاک انداز | |
غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند | پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز | |
یا رب آن زاهد خودبین که بجز عیب ندید | دود آهیش در آیینه ادراک انداز | |
چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ | وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز |