حافظ (غزلیات)/بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | حافظ (غزلیات) (بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید) از حافظ |
' |
بوی خوش تو هر که ز باد صبا شنید | از یار آشنا سخن آشنا شنید | |
ای شاه حسن چشم به حال گدا فکن | کاین گوش بس حکایت شاه و گدا شنید | |
خوش میکنم به باده مشکین مشام جان | کز دلق پوش صومعه بوی ریا شنید | |
سر خدا که عارف سالک به کس نگفت | در حیرتم که باده فروش از کجا شنید | |
یا رب کجاست محرم رازی که یک زمان | دل شرح آن دهد که چه گفت و چهها شنید | |
اینش سزا نبود دل حق گزار من | کز غمگسار خود سخن ناسزا شنید | |
محروم اگر شدم ز سر کوی او چه شد | از گلشن زمانه که بوی وفا شنید | |
ساقی بیا که عشق ندا میکند بلند | کان کس که گفت قصه ما هم ز ما شنید | |
ما باده زیر خرقه نه امروز میخوریم | صد بار پیر میکده این ماجرا شنید | |
ما می به بانگ چنگ نه امروز میکشیم | بس دور شد که گنبد چرخ این صدا شنید | |
پند حکیم محض صواب است و عین خیر | فرخنده آن کسی که به سمع رضا شنید | |
حافظ وظیفه تو دعا گفتن است و بس | دربند آن مباش که نشنید یا شنید |