تفاوت میان نسخه‌های «جشن فرهنگ و هنر»
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| − | جشن فرهنگ و هنر در ۴ آبان ماه ۱۳۴۷ گشایش یافت. آرمان این جشن | + | جشن فرهنگ و هنر در ۴ آبان ماه ۱۳۴۷ گشایش یافت. آرمان این جشن شناختن و شناساندن فرهنگ و هنر در شهرها و روستاها تا ژرفای اجتماع برای آسان کردن تصمیم گیری و گسترش فرهنگ و هنر در راستای انقلاب شاه و مردم بود. این جشن در چند سال نخست دو هفته به درازا می‌کشید ولی کم کم به زمان آن افزوده شد و از ۴ تا ۳۰ آبان ماه جشن فرهنگ و هنر در شهرهای گوناگون کشور برگزار شد. |
برگزاری کنگره تاریخ و فرهنگ ایران، سمپوزیوم باستانشناسی، همایش برای دشواری‌های آموزش فرهنگ در روستا، برگزاری هفته کتاب، گفتگو و سخنرانی درباره شاهنامه، گفتگو و سخنرانی درباره زبان پارسی، نشست‌های چامه خوانی، موسیقی، برگزاری نمایشگاه‌ها، گشایش موزه‌ها، برنامه‌های سپاس و بزرگداشت از پژوهشگران ایرانی از جمله کارهای بود که در جشن فرهنگ و هنر به آنها پرداخته می‌شد. برانگیزاندن مردم به کتاب خوانی و آشنا شدن به فرهنگ غنی کشور و شناساندن تاریخ کهن ایران از کارهای ارزنده شورای عالی وزارت فرهنگ و هنر در چارچوب این جشن‌ها بود. | برگزاری کنگره تاریخ و فرهنگ ایران، سمپوزیوم باستانشناسی، همایش برای دشواری‌های آموزش فرهنگ در روستا، برگزاری هفته کتاب، گفتگو و سخنرانی درباره شاهنامه، گفتگو و سخنرانی درباره زبان پارسی، نشست‌های چامه خوانی، موسیقی، برگزاری نمایشگاه‌ها، گشایش موزه‌ها، برنامه‌های سپاس و بزرگداشت از پژوهشگران ایرانی از جمله کارهای بود که در جشن فرهنگ و هنر به آنها پرداخته می‌شد. برانگیزاندن مردم به کتاب خوانی و آشنا شدن به فرهنگ غنی کشور و شناساندن تاریخ کهن ایران از کارهای ارزنده شورای عالی وزارت فرهنگ و هنر در چارچوب این جشن‌ها بود. | ||
نسخهٔ ۳ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۲۰:۰۱
| درگاه علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی | علیاحضرت شهبانو فرح پهلوی | درگاه اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر |
جشن فرهنگ و هنر در ۴ آبان ماه ۱۳۴۷ گشایش یافت. آرمان این جشن شناختن و شناساندن فرهنگ و هنر در شهرها و روستاها تا ژرفای اجتماع برای آسان کردن تصمیم گیری و گسترش فرهنگ و هنر در راستای انقلاب شاه و مردم بود. این جشن در چند سال نخست دو هفته به درازا می‌کشید ولی کم کم به زمان آن افزوده شد و از ۴ تا ۳۰ آبان ماه جشن فرهنگ و هنر در شهرهای گوناگون کشور برگزار شد.
برگزاری کنگره تاریخ و فرهنگ ایران، سمپوزیوم باستانشناسی، همایش برای دشواری‌های آموزش فرهنگ در روستا، برگزاری هفته کتاب، گفتگو و سخنرانی درباره شاهنامه، گفتگو و سخنرانی درباره زبان پارسی، نشست‌های چامه خوانی، موسیقی، برگزاری نمایشگاه‌ها، گشایش موزه‌ها، برنامه‌های سپاس و بزرگداشت از پژوهشگران ایرانی از جمله کارهای بود که در جشن فرهنگ و هنر به آنها پرداخته می‌شد. برانگیزاندن مردم به کتاب خوانی و آشنا شدن به فرهنگ غنی کشور و شناساندن تاریخ کهن ایران از کارهای ارزنده شورای عالی وزارت فرهنگ و هنر در چارچوب این جشن‌ها بود.
تاریخچه
در روز ۶ تیر ماه ۱۳۴۶ قانون تاسیس شورای‌عالی فرهنگ و هنر از سوی وزیر فرهنگ و هنر به مجلس شورای ملی داده شد و از مجلس شورای ملی گذشت. [۱] بر پایه این قانون از این پس پروانه بنیان هر گونه سازمان آموزشی و هنری از دوره دبستان، دبیرستان، عالی و تصویب آیین نامه‌های آن و هم چنین بررسی و تصویب برنامه‌های آموزشی دبستان‌ها و دبیرستان‌ها و برآورد ارزش مدرک آموزشی و امتیازهایی که کسان از خارج از کشور در رشته‌های هنری به دست می‌آورند از کارهای این شورا می‌باشد. افزون بر این، برگزاری هر گونه جشنواره یا فستیوال، کنگره، نمایشگاه و مسابقه و یا هرگونه جشن و آیین بزرگداشت و یادبود درباره امور فرهنگ و هنر از کارهای شورای عالی می‌باشد.
آرمان بنیان شورای عالی فرهنگ و هنر هماهنگی در پروژه‌ها و برنامه‌ها و کارهای فرهنگی و هنری کشور و برقراری همکاری نزدیک میان سازمان‌های فرهنگی و هنری می‌باشد. هموندی شورای عالی فرهنگ و هنر بر پایه پیشنهاد وزیر فرهنگ و هنر و توشیح فرمان همایونی انجام خواهد یافت. ریاست این شورا با فرهنگ و هنر خواهد بود. وزیر آموزش وپرورش، وزیر اطلاعات، رییس فرهنگستان ایران، رییس دانشگاه تهران، دبیر کل شورای فرهنگی سلطنتی و ۸ تا ۱۴ نفر از فرهنگیان و هنرمندان برجسته کشوری که به پیشنهاد وزیر فرهنگ و هنر با فرمان همایونی به هموندی شورای عالی فرهنگ و هنر برگزیده می‌شوند.
آیین نامه‌های اجرایی قانون شورای عالی فرهنگ و هنر پس از تصویب شورای عالی پیاده خواهد شد و وزارت فرهنگ و هنر مامور اجرای این قانون می‌باشد.