تلگراف محمدعلی میرزا ولیعهد به پدرش مظفرالدین‌شاه ۶ امرداد ۱۲۸۵

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۲۲:۴۵ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
اصل دوم متمم قانون اساسی انقلاب مشروطه

ضد انقلاب

۲۲ بهمن
درگاه انقلاب مشروطه

تلگراف محمدعلی میرزا ولیعهد به پدرش مظفرالدین‌شاه ۶ امرداد ۱۲۸۵ [۱]

به توسط حضرت والا شاهزاده اتابک اعظم
به خاکپای اقدس اعلی ارواحنا فداه تصدق خاکپای اقدس همایونت شوم
در خاکپای مملکت آرای همایونی تا حال محقق و مشهود شده است که این غلام خانه‌زاد از اول عمر از وظیفه جان نثاری و استرضای خاطر آفتاب مظاهر تقاعد و غفلت نداشته و اگر تصور آنرا می کرد که عرایض علمای اعلام خدای نخواسته متضمن خلاف مصلحت و مضر به حال دولت است ابداً اسمی از آن ها در خاکپای معدلت پیرا نمی برد. در این حادثه به قدر امکان نگذاشته است که علمای آذربایجان از طرف قرین الشرف همایونی مأیوسی حاصل بکنند امروز هم که به تلگرافخانه حاضر شده محض آن است که شخصاً از علمای مهاجر دارالخلافه شفاعت نماید در کمال عجز و ضراعت به عرض جسارت می نمایم که قاطبه رعایای ایران ودایع الهی و به منزله اولاد اعلیحضرت اقدس ظل‌اللهی هستند حفظ شئونات اهل اسلام هم از فرایض ذمه سلطنت است معهذا هرگاه در این موقع از طرف قرین الشرف همایونی از مامضی صرف نظر شود و در مقام تسلیه و ترضیه و اعاده محترمانه آن ها برآیند مزید شکوه دولت و قوت اسلام و افتخار این غلام خانه زاد در بین‌الدول خواهد شد رعیت که به منزله اولاد سلطان است بواسطه خبط و خطای مستحق قهر و سیاست شدن با رحمت و نصفت کامله سزاوار نیست امیدوارم این شفاعت صادقانه چاکر جان نثار بعزانجاح مقرون افتد.
۷ شهر جمادی الثانیه ۱۳۲۴

منبع

  1. احمد کسروی، تاریخ مشروطه ایران، چاپ سیزدهم، دی ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ص. ۱۱۸ - ۱۱۶