بیدل شیرازی/می کهنه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
به تو پیوستن و رستن ز جهانم هوسست | دیدن روی تو و دادن جانم هوسست |
دلم از صومعه و زاهد خود بین بگرفت | خدمت پیر خرابات مغانم هوسست |
در بهار ار چه نخوردم می گلرنگ بیار | ساقیا باده که در فصل خزانم هوسست |
سگ درگاه توام کوی ترا می طلبم | طایر قدسم و گلزار جنانم هوسست |
تلخ کامم ز جفای فلک و جور رقیب | بوسه ای زان لب شیرین و دهانم هوسست |
طبعم از صحبت زهاد ملولست ملول | رقص در بتکده با مغچگانم هوسست |
بیدل از کس مکن اندیشه به آواز بلند | گو می کهنه و محبوب جوانم هوسست |
در ویکیپدیا موجود است:
M rastgar ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۷:۳۱ (UTC)