بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران در نشست هیات دولت ۲۷ دی ماه ۱۳۳۸
| برنامه عمرانی دوم | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر/ سال ۱۳۳۸ |
۲۷ دی ۱۳۳۸
از بیانات شاهنشاه در جلسه هیأت دولت
این ایرادها و بهانه‌هایی که می‌گویید اعضای کمیسیون مجلس در قانون اصلاحات ارضی عنوان می‌کنند، برای این است که این لایحه هیچ وقت تمام نشود. پیشنهاد هزار هکتار برای هر نفر هم به همین منظور است و می‌خواهند چیزی برای کشاورز باقی نماند و خرده‌مالک به وجود نیاید و خلاصه زارع صاحب زمین نشود. این حرف‌ها و پیشنهادها غیرمنطقی است. باید به آنها تذکر دهید که معطل کردن این لایحه صحیح نیست و تحولات زمان اینگونه پیشنهادها را دیگر نمی‌پذیرد. البته ایرادات منطقی را قبول کنید، ولی اگر پیشنهادها طوری است که نقض غرض می‌شود و نظر ما را در تقسیم اراضی بزرگ تأمین نمی‌کند یا اگر منظور کمیسیون تأخیر و تعویق کار است، اصلاً لایحه را پس بگیرید تا ما هم به وظیفه‌ای که قانون اساسی به ما محول داشته، عمل نماییم. به هر حال هیچ عاملی نمی‌تواند جلو این امر طبیعی و قهری را که در اثر تحول اوضاع دنیا خواهی نخواهی انجام خواهدگرفت، بگیرد و هیچ قدرتی نمی‌تواند این موضوع اجتماعی را متوقف سازد.
راجع به شرکت‌های تعاونی وزارتخانه‌ها، کاری کنید که اجناس را لااقل صدی بیست کمتر از خارج به کارمندان بفروشند و الا اگر غیر از این باشد، به حال کارمندان فایده ندارد. برای اجرای این منظور وام‌های بدون ربح و یا حداکثر با ربح صدی دو، همچنین انبارهای مجانی برای ذخیره اجناس و تخفیف کلی در کرایه حمل و نقل راه‌آهن برای آنها در نظر بگیرید.
امروز اکثر مردم جهان از اهمیت نفت و تأثیر مشتقات آن در زندگی بشری آگاهند و برای به دست آوردن آن کوشش و تلاش می‌نمایند. خوشبختانه خداوند این نعمت را که برای هر ملت بزرگترین منبع اقتصادی به شمار می‌رود، به حد فراوان به ما ارزانی داشته‌است. ما هم باید از هر طریقی که ممکن و میسر است، از این موهبت طبیعی استفاده کامل نماییم. به همین جهت قبلاً دستور داده‌بودم که موضوع تأسیس دانشکده اختصاصی نفت را مورد مطالعه قرار دهید و گفته‌بودم ترتیبی فراهم نمایید که هر سال عده‌ای از جوانان ما در امور مربوط به نفت و رشته‌های پیوست به آن تخصص و تجربه پیدا کنند. هرچند سال‌ها است که دانشکده فنی آبادان برای این امر تأسیس شده‌است، ولی آن دانشکده به تنهایی نظر مرا تأمین نمی‌کند. منظور من از دانشکده نفت، دستگاه وسیع‌ترو مجهزتری است که بتواند همه نوع متخصص در رشته‌های نفت تربیت نماید که تدریجاً خود ایرانی‌ها زمام کار را در دست بگیرند و امور مربوط به نفت را در قسمت‌های مختلف شخصاً انجام دهند. دولت باید در این مورد مطالعه نماید و وسیله اجرای این منظور را در آینده نزدیکی فراهم کند، زیرا در کمتر مملکتی این همه وسیله برای تحصیل رشته نفت فراهم و موجود است. البته محل چنین دانشکده‌ای حتماً باید در یکی از مراکز نفت‌خیز باشد که دانشجویان بتوانند از آزمایشگاه بزرگ طبیعت، یعنی چاه‌های نفت و شعله‌های گاز و همچنین از آزمایشگاه‌های موجود در آبادان و مسجد سلیمان و نقاط دیگر و از پالایشگاه عظیم آبادان استفاده نمایند، به علاوه بتوانند قسمتی از وقت خود را صرف کارآموزی نمایند و ضمن کسب معلومات فنی، عملاً هم وارد بازار کار شوند.
بی‌مناسبت نیست در این موقع که گفتگو از دانشکده نفت می‌کنیم، راجع به توجه به صنایع پتروشیمی هم که مدتی است مطالعات در اطراف آن ادامه دارد، تذکر بدهم و تأکید کنم که زودتر این پروژه مفید را به مرحله عمل درآورید. صنعت پتروشیمی، یعنی شیمی نفت، از صنایعی است که اگر دنباله آن را درست بگیریم یک انقلاب صنعتی عجیبی در مملکت به وجود خواهدآورد و منافع بی‌شماری از این راه به دست ما خواهدآمد. امیدوارم طرح ما راجع به تأسیس کارخانجاتی که به منظور استفاده از صنعت پتروشیمی است، عملی شود و به زودی بتوانیم از گاز نفت فراوانی که فعلاً به هدر می‌رود، مواد پلاستیکی و همچنین الیاف مختلف برای تهیه نایلون و داکرن و بالاخره لاستیک و انواع رنگ و شیشه و ده‌ها اشیاء دیگر در مملکت بسازیم و حداکثر استفاده را بنماییم. چون این صنعت قدیمی نیست و خیلی سابقه ندارد، ما از این بابت نسبت به کشورهای پیشرفته عقب نخواهیم ماند و می‌توانیم با سرعت از تجارب آنها به خوبی استفاده نماییم.
البته وقتی این صنعت عملی شود، انقلاب عظیمی در امور صنعتی به وجود می‌آید و منافع سرشاری به مردم و مملکت می‌رسد و بدون شک از خیلی اشیاء وارداتی بی‌نیاز می‌شویم. این است که همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم آینده این مملکت روشن و درخشان و در حقیقت آینده‌ای پر از رفاه و آسایش و خوشبختی و بهبود زندگی است.