اوحدی مراغهای (قصاید)/لاف دانش میزنی، خود را نمیدانی چه سود؟
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | اوحدی مراغهای (قصاید) (لاف دانش میزنی، خود را نمیدانی چه سود؟) از اوحدی مراغهای |
' |
لاف دانش میزنی، خود را نمیدانی چه سود؟ | دعوی دل کردهای، چون غافل از جانی چه سود | |
نفس را بریان و حلوا میدهی، او دشمنست | دشمنان را دادن حلوا و بریانی، چه سود | |
گر خدا را بندهای، بگذار نام خواجگی | پیش او چون سر نهادی، باز پیشانی چه سود؟ | |
نام خود سلمان نهادی، تا مسلمان خوانمت | چون نمیورزی سلامت، نام سلمانی چه سود؟ | |
رفت پنجه سال و حسرت میخوری اکنون، ولی | تیر چون از شست بیرون شد پشیمانی چه سود | |
اسب چوگانی خریدی، زین زرین ساختی | چون نخواهی برد گویی اسب چوگانی چه سود؟ | |
گر به دیوان قیامت بردنت باید حساب | بر سر طومارها طغرای دیوانی چه سود؟ | |
کار خلقی را به تدبیر تو باز انداختند | چون همه تدبیر کار خود نمیدانی چه سود؟ | |
عمر و مال اندر سر کار عمارت کردهای | این عمارتها که سر دارد به ویرانی چه سود؟ | |
چون بخواهی رفت زود از قیصر و قصرت چه نفع؟ | چون نخواهی ماند دیر، از خانه و خانی چه سود؟ | |
میکنی درمان درد مردم از دانش، ولی | این همه درمان در آن ساعت که درمانی چه سود؟ | |
نامهی عیب کسان، گیرم، که برخوانی چو آب | نیم حرف از نامهی خود برنمیخوانی چه سود؟ | |
چند پی گفتی که: دستی نیک دارم در هنر | با چنین دستی چو دستآموز شیطانی چه سود؟ | |
هر زمان گویی: کزین پس پیش گیرم راستی | این حکایت خود بگویی، لیک نتوانی چه سود؟ | |
بیغرض کس را نخواهی داد نانی در جهان | کفش مهمان چون بخواهی برد، مهمانی چه سود؟ | |
از برای سود زر جان در زیان انداختی | چون نمیمانی و این زرها همیمانی چه سود؟ | |
اوحدی، چون دیوت از انگشت برد انگشتری | زیر دستت بعد ازین ملک سلیمانی چه سود؟ |