امیر خسرو دهلوی (گزیده از مطلع الانوار)/صبح دمی رفت مسیحا به دشت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | امیر خسرو دهلوی (گزیده از مطلع الانوار) (صبح دمی رفت مسیحا به دشت) از امیر خسرو دهلوی |
' |
صبح دمی رفت مسیحا به دشت | سبزه صحرا به دمش زنده گشت | |
بی خردی در رخ آن گنج زار | کرد به دشنام زبان را در آن | |
هر چه که گفت او سخن ناصواب | زین طرفش بود به رحمت جواب | |
او به خصومت همه نفرین فزود | وین به لطافت همه تحسین نمود | |
گر چه زد او خنجر پهلو گزای | بود ز عیسی نفس جان فزای | |
گفت رفیقی که نگونیت چیست | پیش زبون گیر زبونیت چیست | |
زو چو به رویت ستم افزون بود | تو سخن از لطف کنی چون بود | |
گفت مسیح از دم روح اللهی | کای ز دمم جان تو بی آگهی | |
هر کس از آن سکه که در کان اوست | آن بدر آرد که به دکان اوست | |
او خم سرکه است کجا میدهد | وانکه نباتست به دل کی دهد | |
من نشوم چون ز وی افروخته | او شود از من ادب آموخته | |
من که ز دم مایه ده جان شدم | این صفتم داد خدا زان شدم | |
خلق نکو باد مسیحا بود | پاسخ بد مرگ مفاجا بود | |
خسرو اگر خوش دمی از هم دمان | رو که تویی عیسی آخر زمان |