ابر و کوچه/درخت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سرگردان | درخت از فریدون مشیری |
غریو |
| ابر و کوچه |
درختی خشک را مانم به صحرا
که عمری سر کند تنهای تنها
نه بارانی که آرد برگ و باری
نه برقی تا بسوزد هستیش را