کوری چشم عدو فخر شیرازی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۴۷ توسط M rastgar (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو




شکرلله ز میان گرد کدورت برخاست یار باز آمدم و بنشست و ز ما عذر بخواست




کار بر وفق مراد دل ما کرد فلک زد رقم کلک قضا آنچه دل ما میخواست




دور نبود که ازین درد بمیرد حاسد زانکه دردیست که نی قابل درمان و دواست




ساقیا باده بده دور رقیبان بگذشت کوری چشم عدو وقت طرب کردن ماست




اول فصل بهار است و مه فروردین روز بازار ریاحین و چمن پر غوغاست




بر سر شاهد گل بلبل و گلچین به نزاع باغبان قاضی و رز شاهد روزست و گواست




جان من جانب عشاق نگه باید داشت حالت بوالهوسان چون مگسان و حلواست




ما نه آنیم که از مهر تو دل بر گیریم میرود گر سر ما مهر تو در سینه به جاست




فخر آن روز ز وصل رخ تو شد نومید که نظر دید نهانت به سوی اهل هواست


M rastgar ‏۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۱۲:۰۴ (UTC)