دیوان شمس/عاقبت ای جان فزا نشکیفتم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ' | دیوان شمس (غزلیات) (عاقبت ای جان فزا نشکیفتم) از مولوی |
' |
عاقبت ای جان فزا نشکیفتم خشم رفتم بی‌شما نشکیفتم در جدایی خواستم تا خو کنم راستی گویم جدا نشکیفتم کی شکیبد خود کهی از کهربا کاهم و از کهربا نشکیفتم هر جفاکش طالب روز وفاست من جفاکش از وفا نشکیفتم نرم نرمک گویدم بازآمدی گویمش ای جان ما نشکیفتم ای دل و ای جان و چشم روشنم بی‌پناه توتیا نشکیفتم بر سرم می زد که دیدی تو سزا ناسزایم ناسزا نشکیفتم آزمودم مردگی و زندگی در فنا و در بقا نشکیفتم مطربا این پرده گو بهر خدا ای خدا و ای خدا نشکیفتم