تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/من پای همی‌کوبم ای جان و جهان دستی»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|من پای همی‌کوبم ای جان و جهان دستی|ای جان و جهان برجه از بهر دل مستی}}
 
{{ب|من پای همی‌کوبم ای جان و جهان دستی|ای جان و جهان برجه از بهر دل مستی}}
 
{{ب|ای مست مکش محشر بازآی ز شور و شر|آن دست بر آن دل نه ای کاش دلی هستی}}
 
{{ب|ای مست مکش محشر بازآی ز شور و شر|آن دست بر آن دل نه ای کاش دلی هستی}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۶

' دیوان شمس (غزلیات) (من پای همی‌کوبم ای جان و جهان دستی)
از مولوی
'


من پای همی‌کوبم ای جان و جهان دستی ای جان و جهان برجه از بهر دل مستی
ای مست مکش محشر بازآی ز شور و شر آن دست بر آن دل نه ای کاش دلی هستی
ترک دل و جان کردم تا بی‌دل و جان گردم یک دل چه محل دارد صد دلکده بایستی
بنگر به درخت ای جان در رقص و سراندازی اشکوفه چرا کردی گر باده نخوردستی
آن باد بهاری بین آمیزش و یاری بین گر نی همه لطفستی با خاک نپیوستی
از یار مکن افغان بی‌جور نیامد عشق گر نی ره عشق این است او کی دل ما خستی
صد لطف و عطا دارد صد مهر و وفا دارد گر غیرت بگذارد دل بر دل ما بستی
با جمله جفاکاری پشتی کند و یاری گر پشتی او نبود پشت همه بشکستی
دامی که در او عنقا بی‌پر شود و بی‌پا بی‌رحمت او صعوه زین دام کجا خستی
خامش کن و ساکن شو ای باد سخن گر چه در جنبش باد دل صد مروحه بایستی
شمس الحق تبریزی ماییم و شب وحشت گر شمس نبودی شب از خویش کجا رستی