تفاوت میان نسخههای «حافظ (غزلیات)/اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
جز (clean up) |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|اگر آن تُرکِ شیرازی، به دست آرد دل ما را|به خالِ هندویش بخشم، سمرقند و بُخارا را}} | {{ب|اگر آن تُرکِ شیرازی، به دست آرد دل ما را|به خالِ هندویش بخشم، سمرقند و بُخارا را}} | ||
{{ب|بده ساقی میِ باقی که در جنّت نخواهی یافت|کنارِ آبِ رکن آباد و گُلگَشتِ مُصلّا را}} | {{ب|بده ساقی میِ باقی که در جنّت نخواهی یافت|کنارِ آبِ رکن آباد و گُلگَشتِ مُصلّا را}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۳۸
' | حافظ (غزلیات) (اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را) از حافظ |
' |
اگر آن تُرکِ شیرازی، به دست آرد دل ما را | به خالِ هندویش بخشم، سمرقند و بُخارا را | |
بده ساقی میِ باقی که در جنّت نخواهی یافت | کنارِ آبِ رکن آباد و گُلگَشتِ مُصلّا را | |
فِغان! کاین لولیانِ شوخِ شیرین کارِ شهرآشوب | چنان بردند صبر از دل، که تُرکان خوانِ یَغما را | |
ز عشق ناتمام ما جمال یار مُستغنیاست | به آب و رنگ و خال و خط، چه حاجت روی زیبا را؟ | |
من از آن حُسنِ روزافزون که یوسُف داشت دانستم | که عشق، از پردهی عِصمت، برون آرد زلیخا را | |
اگر دشنام فرمایی و گر نفرین، دعا گویم | جواب تلخ میزیبد لبِ لعلِ شکرخا را! | |
نصیحت گوش کن جانا، که از جان دوستتر دارند | جوانانِ سعادتمند، پندِ پیرِ دانا را: | |
«حدیث از مطرب و می گو و رازِ دَهر کمتر جو! | که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معمّا را» | |
غزل گفتی و دُرّ سُفتی! بیا و خوش بخوان حافظ | که بر نظم تو اَفشانَد فَلَک عِقدِ ثُریّا را |