دیوان شمس/دل بر ما شدست دلبر ما

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۲۰ توسط Rostamfarokhzad (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' دیوان شمس (غزلیات) (دل بر ما شدست دلبر ما)
از مولوی
'


دل بر ما شدست دلبر ما گل ما بی‌حدست و شکر ما
ما همیشه میان گلشکریم زان دل ما قویست در بر ما
زهره دارد حوادث طبعی که بگردد بگرد لشکر ما
ما به پر می‌پریم سوی فلک زانک عرشیست اصل جوهر ما
ساکنان فلک بخور کنند از صفات خوش معنبر ما
همه نسرین و ارغوان و گلست بر زمین شاهراه کشور ما
نه بخندد نه بشکفد عالم بی نسیم دم منور ما
ذره‌های هوا پذیرد روح از دم عشق روح پرور ما
گوش‌ها گشته‌اند محرم غیب از زبان و دل سخنور ما
شمس تبریز ابرسوز شدست سایه‌اش کم مباد از سر ما