کمیته ملی پیکار جهانی با بیسوادی

کمیته ملی پیکار با بیسوادی با فرمان شاهنشاه در ۱ دی ماه ۱۳۴۳ بنیان شد. کمیته ملی پیکار با بیسوادی زیر ریاست عالیه شاهنشاه بود. برگزیدگان برای کمیته ملی پیکار جهانی با بیسوادی: والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی، نخست‌وزیر، وزیر دربار شاهنشاهی، وزیر امور خارجه، رییس هیات مدیره و مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، وزیر دارایی، وزیر مشاور، وزیر آموزش و پرورش، رییس کمیسیون ملی یونسکو، مدیر عامل سازمان برنامه، رایزن فرهنگی و سخنگوی دربار شاهنشاهی (دبیر کل کمیته) بودند.

اساسنامه کمیته که به تصویب شاهنشاه رسید، دربرگیرنده ۱۶ ماده بود.

ماده ۱ - کمیته مل پیکار با بیسوادی به منظور بسیج کلیه نیروها و منابع انسانی و مالی کشور و هماهنگ کردن فعالیت‌های آنها در راه مبارزه با بیسوادی در ایران و اجرای هدف‌های مبارزه با بیسوادی به فرمان مطاع اعلیحضرت همایون شاهنشاه تشکیل می‌گردد.

ماده ۲ - ریاست عالیه کمیته با شخص اعلیحضرت همایون شاهنشاه است. اعضای کمیته از طرف معظم‌له تعیین و به فرمان ملوکانه منصوب می‌شوند.

ماده ۳ - کمیته یک سازمان فرهنگی غیرانتفاعی و دارای شخصیت حقوقی است. مرکز کار کمیته در تهران و می‌تواند در سایر نقاط کشور نیز کمیته‌های محلی داشته باشد.

ماده ۴ - وظایف کمیته عبارتست از:

   - توسعه و تقویت فعالیت‌های سازمان‌های مختلف دولتی و ملی کشور در امر مبارزه با بیسوادی و همانگ کردن آنها 
   - جلب همکاری و تشریک مساعی عمومی و استفاده از همه عوامل و امکانات اداری و مالی و انسانی کشور در راه پیشرفت این مبارزه 
   - تامین شرکت موثر ایران در امر مبارزه جهانی با بیسوادی از کلیه جهات بخصوص از راه همکاری در برگزاری کنگره‌ها و کنفرانس‌ها و سمینارهای بین‌المللی آموزش در ایران و سایر کشورها علی‌الخصوص برگزاری کنگره جهانی وزرای آموزش و پرورش کشورهای عضو یونسکو که بر اساس قطعنامه مصوب ۱۹ نوامبر ۱۹۶۴ سازمان تربیتی و علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در شهریور ماه ۱۳۴۴ در تهران تشکیل خواهد شد.