پیشگفتها درباره قانون اساسی مشروطه
قانون اساسی مشروطه سندی است که پایههای حکومت ملی ایران را شناسا می سازد. قانون اساسی مشروطه در سال از سوی گروهی از نمایندگان مجلس شورای ملی نوشته شد
نخست نظامنامه انتخابات نوشته شد و در روز ۱۷ شهریور ۱۲۸۵ برابر با ۱۹ رجب ۱۳۲۴ دستینه شد.[۱] بر پایه این آییننامه، انتخابات مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نخست برگزار شد. روز یکشنبه ۱۴ مهر ۱۲۸۵ مجلس شورای ملی در جشن باشکوهی در کاخ گلستان با بودن وزیران، درباریان، سفیران و کنسولها و بسیاری از اعیان گشوده شد. بی درنگ مجلس شورای ملی نظامنامه داخلی مجلس شورای ملی را نوشت و روز شنبه ۲۰ مهر ماه ۱۲۸۵ تصویب شد [۲] پس از گفتگوهای بسیار قانون اساسی مشروطه با ماهیت ایرانی در چارچوب نهاد ایرانی اندازهگیری و تصویب شد و در روز ۹ دی ۱۲۸۵ خورشیدی برابر با ۱۴ ذیالقعده ۱۳۲۴ قمری در ۵۱ اصل به امضای مظفرالدین شاه رسید. [۳]