پروین اعتصامی (مثنویات و تمثیلات و مقطعات)/هر که با پاکدلان، صبح و مسائی داد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | پروین اعتصامی (مثنویات و تمثیلات و مقطعات) (هر که با پاکدلان، صبح و مسائی داد) از پروین اعتصامی |
' |
هر که با پاکدلان، صبح و مسائی داد | دلش از پرتو اسرار، صفائی دارد | |
زهد با نیت پاک است، نه با جامهی پاک | ای بس آلوده، که پاکیزه ردائی دارد | |
شمع خندید بهر بزم، از آن معنی سوخت | خنده، بیچاره ندانست که جائی دارد | |
سوی بتخانه مرو، پند برهمن مشنو | بت پرستی مکن، این ملک خدائی دارد | |
هیزم سوخته، شمع ره و منزل نشود | باید افروخت چراغی، که ضیائی دارد | |
گرگ، نزدیک چراگاه و شبانه رفته بخواب | بره، دور از رمه و عزم چرائی دارد | |
مور، هرگز بدر قصر سلیمان نرود | تا که در لانهی خود، برگ و نوائی دارد | |
گهر وقت، بدین خیرگی از دست مده | آخر این در گرانمایه بهائی دارد | |
فرخ آن شاخک نورسته که در باغ وجود | وقت رستن، هوس نشو و نمائی دارد | |
صرف باطل نکند عمر گرامی، پروین | آنکه چون پیر خرد، راهنمائی دارد |