پروین اعتصامی (مثنویات و تمثیلات و مقطعات)/به سر خاک پدر، دخترکی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | پروین اعتصامی (مثنویات و تمثیلات و مقطعات) (به سر خاک پدر، دخترکی) از پروین اعتصامی |
' |
به سر خاک پدر، دخترکی | صورت و سینه بناخن میخست | |
که نه پیوند و نه مادر دارم | کاش روحم به پدر میپیوست | |
گریهام بهر پدر نیست که او | مرد و از رنج تهیدستی رست | |
زان کنم گریه که اندریم بخت | دام بر هر طرف انداخت گسست | |
شصت سال آفت این دریا دید | هیچ ماهیش نیفتاد به شست | |
پدرم مرد ز بی داروئی | وندرین کوی، سه داروگر هست | |
دل مسکینم از این غم بگداخت | که طبیبش ببالین ننشست | |
سوی همسایه پی نان رفتم | تا مرا دید، در خانه ببست | |
همه دیدند که افتاده ز پای | لیک روزی نگرفتندش دست | |
آب دادم بپدر چون نان خواست | دیشب از دیدهی من آتش جست | |
هم قبا داشت ثریا، هم کفش | دل من بود که ایام شکست | |
اینهمه بخل چرا کرد، مگر | من چه میخواستم از گیتی پست | |
سیم و زر بود، خدائی گر بود | آه از این آدمی دیوپرست |