تفاوت میان نسخههای «پدیدآورنده:روحالله خالقی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) |
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
}} | }} | ||
− | '''روحالله خالقی''' (۱۲۸۵ تا ۲۱ آبان ۱۳۴۴) استاد موسیقی ایرانی و نوازنده ویلون. خالقی آهنگساز [[سرود ای ایران]]بود. چامه "ای ایران" را [[حسین گل گلاب]] درباره و دوره [[اشغال ایران به وسیله ارتش بریتانیا و شوروی]] سرود پس از دینن رنجهایی که ملت ایران در درازای چهار سال جنگ جهانی دوم بردوش کشیده بودند و رفتار بیادبانه متفقین به ایرانیان و دستگیری بزرگان کشور دلش بدرد آمده بود. خالقی از شاگردان اصلی علینقی وزیری بود و تلاش او برای احیای موسیقی ایرانی در دورانی که توجه رسمی به این موسیقی کاهش یافته بود، تأثیرگذار و مهم بود. او کتابی به نام سرگذشت موسیقی ایران دربارهٔ سرگذشت موسیقی، موسیقیدانان و نوازندگان ایرانی همعصر خود و کتابی به نام نظری به موسیقی شامل نظریهای برای موسیقی ایرانی نوشته است. | + | '''روحالله خالقی''' (۱۲۸۵ تا ۲۱ آبان ۱۳۴۴) استاد موسیقی ایرانی و نوازنده ویلون. خالقی آهنگساز [[سرود ای ایران]] بود. چامه "ای ایران" را [[حسین گل گلاب]] درباره و دوره [[اشغال ایران به وسیله ارتش بریتانیا و شوروی]] سرود پس از دینن رنجهایی که ملت ایران در درازای چهار سال جنگ جهانی دوم بردوش کشیده بودند و رفتار بیادبانه متفقین به ایرانیان و دستگیری بزرگان کشور دلش بدرد آمده بود. خالقی از شاگردان اصلی علینقی وزیری بود و تلاش او برای احیای موسیقی ایرانی در دورانی که توجه رسمی به این موسیقی کاهش یافته بود، تأثیرگذار و مهم بود. او کتابی به نام سرگذشت موسیقی ایران دربارهٔ سرگذشت موسیقی، موسیقیدانان و نوازندگان ایرانی همعصر خود و کتابی به نام نظری به موسیقی شامل نظریهای برای موسیقی ایرانی نوشته است. |
== مجموعه آثار موجود == | == مجموعه آثار موجود == |
نسخهٔ ۲۶ مهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۵:۲۵
روحالله خالقی |
آهنگساز |
روحالله خالقی (۱۲۸۵ تا ۲۱ آبان ۱۳۴۴) استاد موسیقی ایرانی و نوازنده ویلون. خالقی آهنگساز سرود ای ایران بود. چامه "ای ایران" را حسین گل گلاب درباره و دوره اشغال ایران به وسیله ارتش بریتانیا و شوروی سرود پس از دینن رنجهایی که ملت ایران در درازای چهار سال جنگ جهانی دوم بردوش کشیده بودند و رفتار بیادبانه متفقین به ایرانیان و دستگیری بزرگان کشور دلش بدرد آمده بود. خالقی از شاگردان اصلی علینقی وزیری بود و تلاش او برای احیای موسیقی ایرانی در دورانی که توجه رسمی به این موسیقی کاهش یافته بود، تأثیرگذار و مهم بود. او کتابی به نام سرگذشت موسیقی ایران دربارهٔ سرگذشت موسیقی، موسیقیدانان و نوازندگان ایرانی همعصر خود و کتابی به نام نظری به موسیقی شامل نظریهای برای موسیقی ایرانی نوشته است.