وحشی بافقی (غزلیات)/ماه من گفتم که با من مهربان باشد ، نبود

'

وحشی بافقی (غزلیات) (ماه من گفتم که با من مهربان باشد ، نبود) از وحشی بافقی

'

ماه من گفتم که با من مهربان باشد ، نبود		مرهم جان من آزرده جان باشد ، نبود
از میان بی موجبی خنجر به خون من کشید		اینکه اندک گفتگویی در میان باشد ، نبود
بر دلم سد کوه غم از سرگرانیهای او		بود اما اینکه بر خاطر گران باشد ، نبود
خاطر هرکس از و می‌شد، به نوعی شادمان		شادمان گشتم که با من همچنان باشد ، نبود
وحشی از بی لطفی او سد شکایت داشتیم		پیش او گفتم که یارای زبان باشد، نبود